بید چغندرقند

Scrobipalpa ocellatella

Gelechidae

در مناطق گرمسیری و نواحی که تابستان خیلی گرمی دارند شدت خسارت بیشتری است.
بید چغندرقند از آفات اختصاصی چغندر بوده و به چغندرقندهای لبویی، علوفه ای و وحشی آسیب می رساند و از مناطق چغندرکاری استانهای خراسان، فارس، کرمان، اصفهان، آذربایجان و کرمانشاه گزارش شده است.

مشخصات مرفولژیک:

حشره کامل بید چغندر قند پروانه ای کوچکی است که طول بدن آن 5/3ملیمتر می باشد. بدن حشره از موها وکرکهای زیادی که اکثرأخوابیده میبا شند پوشانده شده،بدین عامل سبب تغییراساسی رنگ بدن حشره شده سر در حشرات ماده روشن وبه رنگ خاکستری زرد ودر حشرات نر تیره است.شاخکها به رنگ قرمزی خاکستری وطولشان در حدود6/4میلیمتر است. بالها در حشرات نر کوتاه تر از ماده ها می باشد .

سر لاروهای جوان سیاه است وبه تدریج که مسن ترمی گردندبه رنگ قهوه ای در می آید.بدن لارو دارای 13 مفسل قابل رویت است.در طول پشتی بدن لارو کامل 5 نوار دیده می شود      

خسارت:

خسارت ناشی از این آفت در اوایل تابستان که هوا گرم و خشک تر است شدت بیشتری دارد. لاروهای بید چغندرقند در ابتدا بیشتر، کناره برگها و دمبرگها را مورد تغذیه قرار می دهند و در نتیجه کناره برگها سیاه شده و باعث لوله شدن آنها می شود ولی نسلهای بعدی آفت از انتهای دمبرگها و جوانه های مرکزی چغندرقند که محل اصلی زندگی این آفت است، تغذیه می کند. در مواقعی که جوانه های مرکزی کاملا فاسد شده و از بین رفتند، لاروها برای تغذیه در مغز بوته و سرریشه ها در قسمتی که هم سطح خاک است فرو می روند و در نتیجه دالانهایی تولید می کنند. و در مناطق گرمسیر که لاروها از مغز چغندرقند تغذیه می کنند در اثر تغذیه آفت و گرمی هوا شیره چغندرقند از وسط بوته ها شروع به جوشیدن می کند. نکته قابل توجه این است که به طور کلی لاروهای این آفت از نور گریزانند و همیشه در لابه لای جوانه ها، برگ ها و دمبرگها پنهان هستند.

مبارزه:

چراندن دام در مزرعه چند روز قبل از برداشت محصول، جمع آوری و معدوم نمودن بقایای چغندرقند پس از برداشت محصول، شخم عمیق پس از برداشت محصول و دادن یخ آب زمستانی و زودکشت کردن چغندرقند در بهار در کاهش جمعیت این آفت موثر است.
همچنین آبیاری به موقع و منظم مزرعه با تولید رطوبت در مزرعه باعث کاهش فعالیت و جمعیت آفت شده، به همین دلیل در مزارعی که به وسیله آبیاری بارانی یا غرقابی، آبیاری می شوند جمعیت آفت تا حداقل ممکن کاهش پیدا کرده است.
سمپاشی علیه این آفت با یکی از سموم دیازینون 60 درصد، اتریمفوس 50 درصد در یک تا دو نوبت در زمانی که میزان آلودگی به حدود 20 درصد می رسد، توصیه شده است