خرطوم بلند چغندر قند

    Linxus  incanescens

Curculionidae

معرفی آفت

در دو مرحله حشره کامل و لارو خسارت می زند حشرات کامل در اوایل بهار از قسمت دمبرگ تغذیه نموده و در نسلهای بعدی به تعداد زیاد در وسط بوته های چغندر جمع می شوند و به شدت برگهای جوان را مورد تغذیه قرار می دهند و آنها را مشبک می کنند. لاروهای حشره نیز از مقر دمبرگ چغندر تغذیه می کنند که در نتیجه باعث خالی شدن قسمت داخلی دمبرگها و پژمردگی و زردی برگها می گردند. دمبرگهای آلوده در اثر تغذیه لارو از بیرون قهوه ای و سیاهرنگ می شوند و در اثر باد و یا تکان خوردن به زودی می شکنند. این حشره علاوه بر چغندرقند از علفهای هرز خزنه و سلمه تره نیز تغذیه می نماید.

زیست شناسی:

زمستان را به صورت حشره کامل در زیر کلوخه ها و بقایای گیاهان باقی مانده و گاهی تا عمق چند سانتی متری زیر خاک بسر می بنرد. در بهار پس از گرم شدن هوا که در آب و هوایی نظیر کرج حدود اواخر فروردین ماه می باشد، حشرات کامل به تدریج از پناهگاه زمستانی خود خارج می گردند و روی چغندرهای بذری و علفهای هرز، چغندرهای بهاره هراکشت که چهار برگی شده و دارای دمبرگ باشند می روند و شروع به تغذیه از دمبرگ می نمایند. پس از چند روز تغذیه حشرات کامل جفت گیری و تخم ریزی را شروع می نمایند. سر خرطومی ماده با فرو بردن خرطوم خود در داخل دمبرگ حفره ای ایجاد می کند و سپس یک عدد تخم در داخل آن می گذارد. تخمها بسته به حرارت محیط حدود 7 روز بعد باز می شوند و از داخل آنها لاروهای سفید کوچکی بیرون می آیند که در همانجا از قسمت داخلی ساقه تغذیه و دالانی در آن تولید می کنند. در هر دمبرگ از یک تا ده عدد لارو ممکن است وجود داشته باشد. دورة لاروی حدود 22 روز طول می کشد که پس از رشد کافی در داخل دمبرگ تبدیل به شفیره می گردند. دورة شفیرگی حدود 8 روز طول می کشد که پس از آن به حشره کامل تبدیل می شوند و با سوراخ کردن دمبرگها خارج می گردند. بطور کلی دورة زندگی یک نسل کامل در شرایط مساعد حدود 35 روز طول می کشد. خرطوم بلند چغندر تا 3 نسل در سال تولید می کند و تخمریزی اولین نسل آفت روی چغندر موقعی است که بوته ها 6-4 برگی شده و دارای دمبرگ باشند و این موقع تقریباً اواسط اردیبهشت ماه می باشد. خسارت نسلهای دوم و سوم آفت از نسل اول بیشتر است زیرا با رشد دمبرگهای چغندر و ضخیم شدن آنها محل مناسبی برای تخمریزی حشرات کامل و تغذیه لاروها بوجود می آید.

کنترل:

1. شخم عمیق پس از برداشت محصول و یخ آب زمستانه.2- وجین علفهای هرز خرنه و سلمک در بهار در خارج یا داخل مزرعه.

2.از سموم اتریمفوس و دیازینون به مقدار 1 لیتر در هکتار، به محض دیدن حشره بالغ میتوان استفاده کرد

بید چغندرقند

Scrobipalpa ocellatella

Gelechidae

در مناطق گرمسیری و نواحی که تابستان خیلی گرمی دارند شدت خسارت بیشتری است.
بید چغندرقند از آفات اختصاصی چغندر بوده و به چغندرقندهای لبویی، علوفه ای و وحشی آسیب می رساند و از مناطق چغندرکاری استانهای خراسان، فارس، کرمان، اصفهان، آذربایجان و کرمانشاه گزارش شده است.

مشخصات مرفولژیک:

حشره کامل بید چغندر قند پروانه ای کوچکی است که طول بدن آن 5/3ملیمتر می باشد. بدن حشره از موها وکرکهای زیادی که اکثرأخوابیده میبا شند پوشانده شده،بدین عامل سبب تغییراساسی رنگ بدن حشره شده سر در حشرات ماده روشن وبه رنگ خاکستری زرد ودر حشرات نر تیره است.شاخکها به رنگ قرمزی خاکستری وطولشان در حدود6/4میلیمتر است. بالها در حشرات نر کوتاه تر از ماده ها می باشد .

سر لاروهای جوان سیاه است وبه تدریج که مسن ترمی گردندبه رنگ قهوه ای در می آید.بدن لارو دارای 13 مفسل قابل رویت است.در طول پشتی بدن لارو کامل 5 نوار دیده می شود      

خسارت:

خسارت ناشی از این آفت در اوایل تابستان که هوا گرم و خشک تر است شدت بیشتری دارد. لاروهای بید چغندرقند در ابتدا بیشتر، کناره برگها و دمبرگها را مورد تغذیه قرار می دهند و در نتیجه کناره برگها سیاه شده و باعث لوله شدن آنها می شود ولی نسلهای بعدی آفت از انتهای دمبرگها و جوانه های مرکزی چغندرقند که محل اصلی زندگی این آفت است، تغذیه می کند. در مواقعی که جوانه های مرکزی کاملا فاسد شده و از بین رفتند، لاروها برای تغذیه در مغز بوته و سرریشه ها در قسمتی که هم سطح خاک است فرو می روند و در نتیجه دالانهایی تولید می کنند. و در مناطق گرمسیر که لاروها از مغز چغندرقند تغذیه می کنند در اثر تغذیه آفت و گرمی هوا شیره چغندرقند از وسط بوته ها شروع به جوشیدن می کند. نکته قابل توجه این است که به طور کلی لاروهای این آفت از نور گریزانند و همیشه در لابه لای جوانه ها، برگ ها و دمبرگها پنهان هستند.

مبارزه:

چراندن دام در مزرعه چند روز قبل از برداشت محصول، جمع آوری و معدوم نمودن بقایای چغندرقند پس از برداشت محصول، شخم عمیق پس از برداشت محصول و دادن یخ آب زمستانی و زودکشت کردن چغندرقند در بهار در کاهش جمعیت این آفت موثر است.
همچنین آبیاری به موقع و منظم مزرعه با تولید رطوبت در مزرعه باعث کاهش فعالیت و جمعیت آفت شده، به همین دلیل در مزارعی که به وسیله آبیاری بارانی یا غرقابی، آبیاری می شوند جمعیت آفت تا حداقل ممکن کاهش پیدا کرده است.
سمپاشی علیه این آفت با یکی از سموم دیازینون 60 درصد، اتریمفوس 50 درصد در یک تا دو نوبت در زمانی که میزان آلودگی به حدود 20 درصد می رسد، توصیه شده است

مدیریت کنترل آفات چوبخوار در درختان فضای سبز

برای جلوگیری از خسارت این آفات توجه به مدیریت تلفیقی آن را به‌عنوان گامی در جهت کاهش جمعیت و خسارت آنها لازم است .
مهمترین آفات چوبخوار رختان فضای سبز پروانه فری، سوسک سرشاخه‌خوار رزاسه، سوسک چوبخوار سارتا و سوسک‌های طوقه و ریشه هستند. این آفات در نتیجه ضعف درختان و عدم رعایت مسائل به زراعی به شدت درختان فضای سبز از جمله نارون، چنار و بید را مورد حمله قرار می‌دهند.
برای جلوگیری از خسارت این آفات توجه به مدیریت تلفیقی آن را به‌عنوان گامی در جهت کاهش جمعیت و خسارت آنها لازم است در سیستم مدیریت تلفیقی از تمام روش‌های مبارزه به طور هماهنگ و به شیوه‌ای که کمترین اختلال را در پیشگیری از خسارت و یا کنترل مؤثر و درازمدت این آفات اعمال نماید استفاده می‌شود از این روش‌ها می‌توان به آبیاری تغذیه و هرس گیاه و استفاده مکانیزم‌های مختلف مبارزه شامل زراعی، مکانیکی، فیزیکی، بیولوژیکی، شیمیائی و فرمونی اشاره نمود که در این مبحث هر یک به تفصیل تشریح شده‌اند.
● مقدمه
حشرات چوبخوار از آفات مهم درختان فضای سبز هستند. تنوع گونه‌ها و شدت حمله آنها ارتباط زیادی با شرایط اقلیمی دارد بدین معنی که آفتاب فراوان و شدید باعث تبخیر سطحی بسیار زیاد دشده و نهایتاً به‌علت فقدان آب کافی تغییراتی در کمیت و کیفیت شیره گیاه به‌وجود می‌آید این اما باعث می‌شود که حشرات چوبخوار از فاصله دور قادر به تشخیص این درختان باشند. حال اگر سایر عوامل از قبیل ضعف زمین این اثر را تشدید کنند آفات چوبخوار به‌راحتی روی درختان مستقر شده و دامنه فعالیت خود را گسترش می‌دهند.
تعداد زیادی از حشرات چوبخوار نسبت به حرارت کشش مثبت دارند، در این خصوص جهت جزئی تنه درختان که از حداکثر تابش آفتاب برخوردارند به شدت به حشرات چوبخوار آلوده می‌شود در مکان‌هائی که تراکم درختان کمتر است این امر به خوبی مشخص است آفات چوبخوار درختان فضای سبز شامل گونه‌های زیادی هستند که از مهمترین آنها می‌توان به پروانه فری ، سوسک سرشاخه‌خوار رزاسه سوسک چوبخوار سارتا و سوسک‌های طوقه و ریشه اشاره کرد در سیستم جامع مدیریت تلفیقی آفات روش‌های مختلف مبارزه به‌طور هماهنگ و به شیوه‌ای که کمترین اختلال را در کنترل مؤثر و درازمدت آفات ایجاد کنند، به‌کار گرفته می‌شود شیوه‌های مزبور شامل استفاده همزمان از روش‌های بیولوژیکی، زراعی، فیزیکی و مکانیکی، شیمیائی و استفاده از فرمون‌ها و ترکیبات مشابه است در این مبحث نقش هر یک از روش‌های فوق در مدیریت تلفیقی آفات چوبخوار درختان فضای سبز بحث شده است.
● پروانه فری Zeuzera pyrina L. Lep:Zeuzeridae
این آفت زمستان به‌صورت لاروهای سنین مختلف در درون شاخه درختان به‌سر می‌برد در اواسط بهار لاروهائی که رشدشان کامل شده به شفیره تبدیل می‌شوند طول دوره شفیرگی ۲۰ تا ۴۰ روز است و پس از آن حشرات کامل ظاهر می‌شوند ظهور پروانه‌ها تدریجی بوده و از خردادماه تا شهریور ادامه دارد. حشرات ماده پس از جفتگیری تخمهای خود را به‌صورت دسته‌ای در دهانه سوراخ‌های خروجی خود روی شاخه‌ها قرار می‌دهند.
هر حشره ماده ۴۰۰ تا ۱۰۰۰ تخم می‌گذارد. تخم‌ها پس از دو هفته تفریخ شده و لاروها از محل اتصال دمبرگ به ساقه‌های نازک نفوذ می‌کنند بعد از مدتی تغذیه از همان سوراخ ورودی خارج شده و به شاخه‌های قطورتر حمله می‌کنند. لاروها پس از طی زمستان اول در بهار سال بعد به شفیره تبدیل شده و حشرات کامل آنها ظاهر می‌شوند.
بنابراین آفت هر دو سال یکبار چرخه زندگی خود را کامل می‌کند. خسارت این آفت مربوط به لاروهای آن است که از چوب شاخه و تنه تغذیه می‌کنند. لاروها در تنه و شاخه‌ها دالان‌های طولی در عمق چوب ایجاد کرده و باعث ضعف شدید درختان می‌شوند.
خسارت اولیه از رگبرگ‌ها، دمبرگ‌ها و شاخه‌های نازک شروع شده و به‌تدریج به شاخه‌های بزرگتر و تنه انتقال می‌یابد. تغذیه لاروها از چوب درختان با خارج شدن فضولات لاروی که به رنگ نارنجی هستند همراه است. لاروها در طول عمر خود چندین مرتبه از شاخه‌ها خارج شده تا سرانجام به قطورترین شاخه‌ها و تنه اصلی برسند. خسارت مستقیم این آفت خشک شدن درختان و خسارت غیرمستقیم آن سقوط درختان در اثر وزیدن باد و غیرقابل استفاده شدن الوارهای درختان است.
● سوسک سرشاخه‌خوار رزاسه
Osphranteria coerulescens Redtb Col:Cerambycidae)
سوسک سرشاخه‌خوار رزاسه در سال یک نسل دارد و زمستان را به‌صورت لارو در عمق چوب شاخه‌ها طی می‌کند و در بهار سال بعد پس از مختصری تغذیه شفیره شده و به حشره کامل تیدیل می‌شود. حشرات کامل از دهه دوم خرداد تا دهه دوم نیز یعنی به مدت ۳۰ روز به‌طور تدریجی ظاهر می‌شوند.
حشرات ماده پس از جفتگیری تخم‌های خود را به صورت انفرادی روی سرشاخه‌های جوان قرار می‌دهند. هر حشره ماده تا ۶۰ عدد تخم می‌گذارد. تخم‌ها به طور متوسط پس از ۱۳ روز تفریخ شده و لارو از همان محل اتصال تخم به سرشاخه وارد شاخه می‌شود. لارو با تغذیه از چوب شاخه‌های جوان، به‌تدریج به سمت شاخه‌های مسن‌تر حرکت کرده و باعث خشک شدن درخت می‌شود. لاروها تا شروع فصل سرما به تغذیه خود ادامه می‌دهند.
بنابراین دوره لاروی حدود ۱۰ ماه به طول می‌انجامد. با گرم شدن هوا تغذیه لاروها مجدداً شروع شده و در اواسط اردیبهشت در آخرین قسمت شاخهٔ خشک شده به شفیره تبدیل می‌شود. طول مدت شفیرگی به‌طور متوسط ۱۵ روز است و پس از آن حشرات کامل ظاهر می‌شوند.
● سوسک چوبخوار سارتا Aeolesthes sarta Solsky
(Col:Cerambycidae)
حشرات کامل این آفت از اواخر فرورین تا اواخر خرداد به‌صورت تدریجی در طبیعت ظاهر می‌شوند. حشرات ماده پساز جفتگری تخم‌های خود را به‌صورت سته چندتائی یا انفرادی در شکاف‌ها و در محل زخم‌های روی تنه درختان می‌گذارند.
تخمگذاری هنگام غروب و شب انجام می‌گیرد و هر حشره ماده به‌طور متوسط تا ۱۵ عدد تخم می‌گذارد. تخم‌ها پس از ۱۰ تا ۱۵ روز تفریخ می‌شوند. لروهای سن اول از محل اتصال تخم به زیر پوست تنه درختان میزبان نفوذ کرده و به مدت ۲ تا ۳ ماه از زیر پوست و پس از آن از ناحیه چوب تنه تغذیه می‌نمایند.
لاروها در زمستان به خواب زمستانی می‌روند (زمستان اول) و در بهار سال بعد فعالیت تغذیه‌ای خود را شروع کرده و در اواسط شهریور ماه به شفیره تبدیل می‌شوند (زمستان دوم)، دوره شفیرگی حدد ۲ مه است که تا آذر ماه ادامه می‌یابد و پس از آن حشرات کامل ظاهر می‌شوند. این حشرات زمستان را به‌صورت دیاپوز در محفظه شفیرگی در داخل تنه درخت سپری کرده و در بهار سال بعد از این اطاقک‌ها خارج می‌شوند.
بنابراین چرخه زندگی این آفت‌ طی دو سال تکمیل می‌شود زمستان گذرانی این آفت به‌صورت لاروهای مسن، شفیره و یا حشرات کامل در تنه درختان است (امامی، ۱۳۸۳). لاروهای سن اول، پوست تنه را سوراخ کرده و به زیر پوست تنه درخت نفوذ می‌کنند. این لاروها در زیر پست و فاصله بین پوست و کامبیوم تغذیه و فعالیت نموده و حفره‌ای به عمق نیم سانتی‌متر و مساحت ۳۰ سانتی‌متر مربع ایجاد می‌کنند.
آثار خسارت در این مرحله به‌صورت ترک‌خوردگی پوست تنه و احتمالاً خروج شیره است. هر چند ممکن است در این محل سوراخی دیده نشود. با افزایش سن لاروی تغذیه لارو بیشتر شده و مسیر حرکت آن در زیر پوست به صورت مارپیچ به دور تنه مشاهده می‌شود. در اثر این فعالیت آوندهای آبکش صدمه دیده و از انتقال شیره پرورده جلوگیری می‌شود و در نهایت باعث ضعف عمومی درخت و خشک شدن آن خواهد شد.
لاروها پس از تغذیه از زیر پوست به داخل چوب تنه، کانال‌های مارپیچی و طولانی به سمت بالا می‌زنند. افزایش تعداد کانال‌ها باعث می‌شود درختان به‌راحتی توسط باد سرنگون شده و خسارت‌های جانی و مالی به بار بیاورند خسارت اصلی و مستقیم این آفت خشکاندن سریع درخت و خسارت غیرمستقیم آن غیرقبل استفاده کردن الورهای حاصل از این درختان است .
● سوسک‌های چوبخوار طوقه
Capnodis spp. (Col:Buprestidae)
حشرات کامل این آفت اوایل پائیز از خاک خارج شده و به همین شکل زمستان گذرانی می‌کنند. سپس در بهار جفتگیری و در خاک پا روی طوقه درخت تخمگذاری می‌کنند. تخم‌ها به‌صورت انفرادی گذاشته می‌شود اوج تخمگذاری در ماه‌های خرداد و تیر است.