برموس آویخته(علف پشمکی)

برموس آویخته(علف پشمکی)
Bromus tectorum
Downy brome
گیاهی است یکساله،از خانواده Poaceae که با بذر تکثیر میکند.با ارتفاع10تا75سانتی متر.غلاف و پهنک برگهای ان از کرکهای نرم و فشرده ای پوشیده شده و دارای زبانک کوتاه است.گل آذین ان خوشه ای مرکب باریک وآویزان بوده ودارای سنبلچه های شمشیری و کشیده با ریشکهای یک تا یک ونیم سانتیمتری بنفش است.
Ligule
بصورت غشایی و دندانه دار،رنگ گلوم های خارجی و رنگ گیاه بالغ در هنگام بلوغ قرمز یا ارغوانی است. گلوم خارجی روی بذر طویل بوده،باریک و دارای5-7رگه و سیخک بلند میباشد.
روشهای کنترل:
برای برموس مبارزه شیمیایی توصیه نشده و از روشهای مکانیکی استفاده می کنیم

بو مادران

بو مادران

Achillea Spp

Western yarrow

بومادران گیاهی است معطر و دوساله،از خانواده Asteraceae (Composite) که از طریق بذر و ریزوم تکثیر می یابد.با ساقه هایی به ارتفاع30تا60سانتی متر،پوشیده از کرکهای ظریف و ریزی که از ریزوم های رونده ضعیفی به وجود می ایند.برگهای پرمانند،نرم و نیزه ای شکل،با بریدگی های متعدد و باریک به فواصل مساوی از یکدیگر،روی محور ساقه قرار دارند.
 
گل اذین به صورت کلاپرک که مجموع انها گل اذین دیهیم را در انتهای ساقه و انشعابات ان به وجود می اورد.قطعات گل 5تایی است.تعداد پرچم ها5عدد و مادگی از دو برچه تشکیل شده ،مجموعه گلها به رنگ زرد مشاهده می شود،میوه فندقه،بذر کوچک و مسطح،بیضی شکل به رنگ سفید مایل به خاکستری به طول تقریبی 2میلیمتر می باشد.بومادران بویی زننده و تند دارد و به عنوان گیاهی دارویی مورد استفاده قرار می گیرد.

از گونه های دیگر ان که رفتار علف هرزی دارند شاملA.lanulosa ,A.santolina ,Amicrantha می باشد.

بومادران از علفهای هرز مزارع،گندم،جو،توتون، پنبه،چغندرقند، سبزی و صیفی و باغهای میوه و زمینهای بایر محسوب می شود

اُزمک

Cardaria draba

Hoary cress

گیاهی چندساله از خانواده Cruciferae که توسط بذر و ریزوم تکثیر می یابد.ساقه ان به 20تا60سانتیمتر میرسد و در بالا بسیار منشعب است. برگهای پایینی ان تخم مرغی و قاشقی شکل و دندانه دارند،برگهای روی ساقه بیضی کشیده تا سرنیزه ای هستند.برگهای بهاره ان لطیفتر،طعم تره تیزک یا شاهی دارد وبه عنوان سبزی صحرایی جمع آوری و در تغذیه انسان به کار میرود. این گیاه در اکثر مزارع و کنار نهرها میروید.

 

گل آذین اَزمک خوشه ای متراکم و انتهایی است. طول گلبرگها 2.5تا4میلیمتر و رنگ آنها سفید است. دم میوه 5تا15میلیمتر طول داردو هر میوه محتوی 2 و به ندرت یک دانه است. این گیاه ریشه های قوی و طویل داشته، سرعت نمو آن زیاد است وهر سال ساقه ای قوی تولید میکند. تولید دانه نیز در این گیاه زیاد بوده گاهی به دو بار در سال میرسد.

یک سطح بذر پهن و سطح دیگرش گرد است. بذرها دارای4 زائده طویل بوده که زوائد کوچکتر مابین آنها قرار دارند.

روشهای کنترل:

در مزارع نخود از لینورون و پیریدات به نسبت هر کدام2لیتر در هکتار استفاده میشود

گلرنگ وحشی (Carthamus oxycantous , Composite)
علف هرزی یکساله از خانواده کمپوزیته (Composite) که از طریق بذر تکثیر می شود، خاردار با گلهای زرد رنگ، شکننده بوده و در مزارع، زمین های بایر بخش زیادی از خاک را پوشانده و خسارت می زند. بخش هوایی این گیاه بدلیل خاردا بودن باعث کندی عملیات های زراعی می شود. این گیاه حتی پس از خشک شدن نیز در مزرعه باقی می ماند و بنابراین جهت انجام عملیات زراعی حتماٌ باید بقایا را از زمین خارج کرد که مستلزم هزینه خواهد بود. گلهای آن مختصر جنبه داروئی داشته و به عنوان زعفران تقلبی نیز در بازار به فروش می رسد.

روش کنترل، قبل از اینکه گیاه به مرحله گلدهی برسد میتوان به روش شیمیایی و با استفاده از یک سم تماسی آن را کنترل نمود. همچنین قطع کردن این گیاه و خارج نمودن آن از مزرعه یکی از راه های مقرون به صرفه است

ابوجهل (Capparis spinosa)

گیاهی است خزنده، دارای گلهای درشت سفید مایل به صورتی که پس از گرده افشانی، میوه ای شبیه به هندوانه کوچک بر روی ساقه های آن بوجود می آید. این میوه البته جنبه داروئی دارد. از خانواده Capparidaceae بوده و چند ساله است. روش کنترلی آن نیز مشابه روش کنترلی گیایهان هرز چند ساله می باشد

آزولا (Azolla filiculoides)

این گیاه نوعی سرخس محسوب می شود و درحقیقت حد واسط گیاهان آوند دار و نهانزادان آوندی است. در محیط های آبی و به صورت توده ای و کلنی رشد می کند، قطعه قطعه شدن این کلنی ها یکی از راههای تکثیر آن است. سرعت تکثیر این گیاه بالااست. از آنجائیکه این گیاه قادر است نیتروژن هوا را تثبیت نماید، از آن به عنوان کود سبز استفاده می شود. از خانواده Azolaceae بوده و به محض ورود به هر منظقه سطح آنرا پوشانده و از تبادلات گازی جلوگیری می نماید و بدینترتیب اکوسیستم منطقه را تغییر می دهد. گیاهانی که در زیر آزولا رشد کنند در اثر نبود نور کافی از بین خواهند رفت. بهترین روش مبارزه با آن جمع آوری آن است.